Kapanggih yén, kanyataanna, pusat gravitasi na teu aya di panonpoé.
Raksasa sistim tatasurya urang katitén ku pesawat ruang angkasa, nyaéta Juno usik, anu diluncurkeun taun 2011 ku Panci. Dina 2016, usik ieu nembé ngaliwat planét gas sareng berhasil nyandak poto. Misi tina usik nyaéta diajar interior misterius dina planet ieu kalayan bantosan gelombang magnét, gelombang radio sareng lapangan gravitasi planét éta sorangan.
Nalika usik berhasil némbak poto, panaliti kagum ku kumaha ageung planétna. Poto masihan data anu diperyogikeun pikeun nangtoskeun éta Jupiter éta ageung pisan yén teu mungkin pikeun muterkeun panonpoé urang.
Aranjeunna mendakan yén Jupiter henteu ngurilingan Matahari.
Nalika objék leutik ngorbit, objék anu ageung pisan di luar angkasa, éta henteu merta kedah ngumbara kalayan bunderan sampurna ngurilingan objék anu langkung ageung. Sabalikna, dua obyék ngorbit dina pusat gabungan gravitasi, hartosna planét Jupiter henteu ngurilingan panonpoé.
Pusat gravitasi anu aya diantara matahari sareng raksasa gas cicing dina hiji titik dina rohangan anu pas di luar permukaan bintang. Planét JupiterNumutkeun ka NASA, éta ngagaduhan ukuran raksasa, nempatkeun pusatna 7% tina radius bintang raksasa.
Hukum anu sami ieu diterapkeun nalika, contona, dina Stasion Angkasa Internasional ngorbit Bumi. Bumi sareng stasion ngorbit pusat gravitasi na dina kombinasi, tapi pusat gravitasi sapertos caket ka tengah Bumi anu sesah dipilarian dina pandangan heula. Ieu ngajantenkeun stasiun sapertos ngagambar bunderan anu sampurna di sakuliling planét.
Jupiter Jembarna sakitar 143.000 kilométer sareng para ahli nyarios ageung pisan éta tiasa ngelek henteu ngan ukur planet urang, tapi sadayana sésana tina tata surya.