کشف شد که در واقع ، مرکز ثقل آن در خورشید قرار ندارد.
غول منظومه شمسی ما توسط فضاپیما ، مشاهده می شود کاوشگر جونو، که در سال 2011 توسط NASA. در سال 2016 ، این کاوشگر اخیراً از سیاره گازی عبور کرده و موفق به گرفتن چند عکس شده است. ماموریت این کاوشگر بررسی فضای مرموز این سیاره با کمک امواج مغناطیسی ، امواج رادیویی و میدان گرانشی خود سیاره بود.
هنگامی که کاوشگر موفق به گرفتن عکس شد ، محققان از اندازه فوق العاده بزرگ این سیاره متعجب شدند. عکس ها داده های لازم را برای تعیین آن داده اند مشتری آنقدر بزرگ بود که احتمالاً نمی توانست خورشید ما را برگرداند.
آنها کشف می کنند که مشتری به دور خورشید نمی چرخد.
وقتی یک جسم کوچک در مدار خود می چرخد ، جسمی که از نظر فضا بسیار بزرگ است ، لزوماً لازم نیست که کاملاً به شکل دایره وار در اطراف جسم بزرگتر حرکت کند. در عوض ، این دو جسم در یک مرکز ثقل ترکیب می شوند ، یعنی سیاره مشتری به دور خورشید نمی چرخد.
مرکز گرانشی که بین خورشید و غول گاز وجود دارد ، در نقطه ای از فضا قرار دارد که دقیقاً فراتر از سطح ستاره است. سیاره مشتریهمانطور که توسط ناسا تاسیس شده است ، دارای یک اندازه غول پیکر است و مرکز خود را در 7٪ شعاع ستاره غول پیکر قرار می دهد.
همین قانون زمانی اعمال می شود که مثلاً ایستگاه فضایی بین المللی به دور زمین می چرخد. زمین و ایستگاه به طور ترکیبی به مرکز گرانش خود می چرخند ، اما آن مرکز گرانشی آنقدر به مرکز زمین نزدیک است که در نگاه اول یافتن آن دشوار است. این امر باعث می شود ایستگاه یک دایره کامل به دور سیاره بکشد.
مشتری عرض آن حدود 143.000 کیلومتر است و کارشناسان می گویند آنقدر بزرگ است که می تواند نه تنها سیاره ما ، بلکه بقیه منظومه شمسی را نیز ببلعد.